Αφιέρωμα: Μίκαελ Σουμάχερ
«Είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψει» επέμενε ο Χάκινεν στη Βραζιλία το 2006. «Νιώθω όπως το 1991» ψέλλισε ο Σουμάχερ την πρώτη ημέρα δοκιμών με τη Mercedes.ΚΑΠΟΙΕΣ φορές το μυαλό σε αιφνιδιάζει, ιδίως εάν είσαι χαλαρός, συγκινημένος ή ζεις μια μεγάλη ανατροπή. Κλείνεις τα μάτια, και αρχίζει να προβάλλεται μπροστά σου μια ταινία... Βλέπεις τον παπά στη Μόντενα να ανεβαίνει στο καμπαναριό, ακούς τη βραχνιασμένη φωνή των tifosi, «καμπιόνι... καμπιόνι», θυμάσαι κατακόκκινη την κερκίδα στο «στάδιο» του Χοκενχάιμ, με τους Γερμανούς να γιουχάρουν τις Mercedes, ακούς μουσική στα pit του Μονακό δεκαπέντε μέρες μετά το θάνατο του Σένα, βλέπεις ένα νεαρό να ποδηλατεί στην ανηφόρα της Eau Rouge, στο Σπα το 1991.
Γιατί επιστρέφει;
Αυτή είναι η ζωή του, αυτό ξέρει να κάνει, αυτή είναι η κουλτούρα του. Η γυναίκα και τα παιδιά του καταλαβαίνουν και τον στηρίζουν, αλλιώς θα ήταν αδύνατον. Ο Σουμάχερ το 2006 αποχώρησε κορεσμένος ψυχικά: «Κουράστηκα από την F1, αλλά έπειτα από τρία χρόνια απουσίας γέμισαν οι μπαταρίες μου, ανυπομονώ να επιστρέψω». Όταν ο Χάκινεν προέβλεπε αυτήν τη στιγμή, στον τελευταίο αγώνα του 2006 στη Βραζιλία, αρκετοί μειδιούσαν. Ο Φινλανδός, όμως, ήξερε: Μέσα του είχε βιώσει την ίδια αλληλουχία συναισθημάτων, προφανώς έφτασε και ο ίδιος να σκέφτεται την επιστροφή, αλλά «ο φόβος» του ατυχήματος τον απέτρεψε.
«Νιώθω όπως το 1991» ψέλλισε ο Σουμάχερ βγαίνοντας από τη Mercedes μετά την πρώτη ημέρα δοκιμών στη Βαλένθια, την 1η/2/2010! Κάθε άνθρωπος, ακόμα και ο πιο ποταπός, ασήμαντος ή ανήθικος, είναι μια αχανής database εικόνων, εμπειριών, γνώσεων, παραστάσεων, αισθήσεων και σκέψεων. Αν μπορούσαμε να δούμε με τα μάτια του Σουμάχερ, θα τρομάζαμε, είναι ασύλληπτη η ταχύτητα για κοινό θνητό. Το βλέμμα του επικεντρώνεται μηχανικά σε «brake, in, apex, out», βλέπει ευθεία τη στροφή, με τους παλμούς κάτω από 100 οδηγεί στο όριο F1, και νιώθει σαν στο σπίτι του εκεί μέσα.
Αν ένας χάκερ μάς έβαζε κλεφτά στο «σκληρό δίσκο» του Γερμανού, τι θα βλέπαμε; Ένα μωρό να πρωτοκλαίει στις 3/1/1969. Έναν πιτσιρικά με παλιό καρτ και κινητήρα μοτοσικλέτας να γυρνά στους δρόμους του Κέρπεν μέχρι να πέσει σ’ ένα δέντρο. Ένα 12χρονο έφηβο που δυσκολευόταν να λάβει μέρος σε αγώνες καρτ, γιατί ήταν πολύ αδύνατος. Έτσι, οδηγούσε μόνος στην άδεια πίστα τα σαββατοκύριακα που έβρεχε. Έναν τερματοφύλακα της τοπικής ομάδας να θαυμάζει τις προσπάθειες του Τόνι Σουμάχερ, τερματοφύλακα της Κολονίας και της Εθνικής Γερμανίας. Μια καριέρα σε Formula Koenig, Formula 3 και σπορ πρωτότυπα γεμάτη εμπειρίες που γιγάντωναν την αυτοπεποίθηση. Τον Μπερνάντ Γκασό, οδηγό της Jordan, στη φυλακή.
Ως αντικαταστάτη των Ρόζμπεργκ, Γουόργουικ ή Γιόχανσον, ο Έντι Τζόρνταν προτίμησε κάποιον «Σνάιντερ ή Σουμάχερ τον λένε...». Ντεμπούτο στο Σπα, δεν είχε οδηγήσει ποτέ εκεί, ο Βέμπερ είπε ψέματα, και ο Σουμάχερ προσπαθούσε να μάθει την πίστα ποδηλατώντας. Ο Έντι Τζόρνταν θυμάται: «Με εντυπωσίασε πολύ το ότι είχε φέρει μαζί του ποδήλατο. Είχε σκεφτεί ότι θα πρέπει να δει όλη την πίστα, και δεν αφέθηκε στην τύχη ότι θα δανειστεί ένα ποδήλατο ή μοτοποδήλατο, έφερε το δικό του. Μετά τις πρώτες δοκιμές εκείνου του αγώνα, ο Αντρέα ντε Τσέζαρις προβληματιζόταν για τη νευρικότητα της Jordan σε δύο έντονες αναπηδήσεις στο μέσο της ευθείας πριν από τη Les Combes. Αναλύαμε ώρες το θέμα, μέχρι που κάποιος ρώτησε και τον Σουμάχερ: “Εσύ έχεις το ίδιο πρόβλημα;”. “Το είχα στους δύο πρώτους γύρους, αλλά μετά πέρασα τη λακκούβα με 5η και, ανεβάζοντας 6η, ακούμπησα το φρένο με το αριστερό, και το μονοθέσιο ηρέμησε μέχρι την επόμενη στροφή”. Ο ντε Τσέζαρις δε θα το είχε σκεφτεί ποτέ αυτό». Στο Σπα την επόμενη χρονιά ήρθε η πρώτη νίκη, και μέχρι σήμερα ο Σουμάχερ παραμένει πολυνίκης της διαδρομής (1992, 1995, 1996, 1997, 2001).
Δουλειά, πολλή δουλειά!
Το μυστικό της επιτυχίας του είναι η δουλειά. Ψάχνοντας σε όλο το αθλητικό στερέωμα διαχρονικά, δεν υπάρχει άλλος αθλητής σε κανένα σπορ που να διατηρήθηκε τόσα χρόνια στην κορυφή. Ο Γερμανός το πέτυχε δουλεύοντας μεθοδικά, συστηματικά, «απάνθρωπα», σαν μηχανή. Το κυριότερο προσόν του στην οδήγηση δεν είναι η ταχύτητα (σ.σ.: είναι εξωφρενικά γρήγορος), αλλά η σταθερότητα ρυθμού γύρο με το γύρο. Αυτό προϋποθέτει άριστη φυσική κατάσταση, μονοθέσιο στημένο τέλεια και άψογη συνεργασία με την ομάδα. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα δουλειάς πέρα από κάθε φαντασία.
Με αφορμή το Ουγγαρόρινγκ του 1998, όταν ο Σουμάχερ έκανε 19 γύρους σε ρυθμό δοκιμών και πέρασε τις McLaren, ο Ρος Μπρον εξηγεί: «Ο Μίκαελ δίνει τρομερή έμφαση στη στρατηγική. Θα περάσει ατελείωτες ώρες το Σάββατο μιλώντας για όλες τις πιθανές επιλογές τακτικής. Αναφέρει λεπτομέρειες που άλλοι οδηγοί δεν αντιλαμβάνονται και είναι εξαιρετικά έξυπνος ώστε να συμμετέχει με προτάσεις στη διαμόρφωση στρατηγικής. Η δύναμή του πηγάζει από αυτές τις συζητήσεις, γιατί στον αγώνα αντιλαμβάνεται τι νόημα έχει αυτό που ζητάμε. Επιπλέον, μπορεί να το πραγματοποιήσει. Πολλοί οδηγοί, όταν τους ζητήσεις να πάνε πιο γρήγορα, πάνε πιο αργά, γιατί πιέζουν περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Ο Μίκαελ δεν οδηγεί σε ράγες, κρατά συνεχώς το μονοθέσιο σε μια δυναμική ισορροπία, μπορεί να βρει χρόνο εκεί που φαντάζει απίθανο...».
Θεωρήστε δεδομένο ότι ο Σουμάχερ δουλεύει και πάλι στους... συνήθεις ρυθμούς για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Δεν είναι τυχαία ούτε το ότι πήγε να οδηγήσει GP2 ούτε η παρουσία του γιατρού που επέβλεπε τον αυχένα του στη Βαλένθια. Ο Σουμάχερ δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, ούτε υποθέτει τίποτα. Επομένως, τι μπορεί να τον εμποδίσει να κερδίσει ξανά; Εφόσον ο Ρος Μπρον βελτιώσει τη W01 αρκετά, ώστε να καταστεί ανταγωνιστική, μην αμφιβάλλετε ότι μπορεί να διεκδικήσει τον όγδοο τίτλο του. Αν τα καταφέρει, θα μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που «υπερέβη το χρόνο», είτε αυτός αφορά το χρονόμετρο της πίστας είτε το χρονόμετρο της ζωής. Ο κορυφαίος οδηγός αγώνων όλων των εποχών επιστρέφει. Είμαστε τυχεροί που θα το ζήσουμε αυτό!
Οι αριθμοί ωχριούν...
• O Σουμάχερ έγινε 41 ετών στις 3/01/2010.
• Έχει εκκινήσει σε 248 GP και έχει ανέβει στο βάθρο στα 154.
• Έχει σημειώσει 91 νίκες, 68 pole position, 76 ταχύτερους γύρους και 1.369 βαθμούς, όλα ρεκόρ στην ιστορία της F1.
• Έχει πάρει 7 τίτλους: το 1994, 1995 με την Benetton και το 2000, 2001, 2002, 2003, 2004 με τη Ferrari.
• Έχει ύψος 1,75 και ζυγίζει 75 κιλά.
• Η καριέρα του είχε πολύ έντονες στιγμές, όπως είναι:
• Η νίκη στην Ίμολα το 2003. Η μητέρα του χειροτέρεψε στο νοσοκομείο, την ώρα που έπαιρνε την pole position. Ο Σουμάχερ έφυγε το βράδυ, πήγε στη Γερμανία, η μητέρα του πέθανε τη νύχτα, γύρισε το πρωί στην πίστα και κέρδισε.
• Το ατύχημα στο Σίλβερστοουν το 1999, όπου έσπασε το πόδι του.
• Ο τσαμπουκάς με τον Κούλθαρντ στο Σπα το 1998.
• Η σύγκρουση με τον Χιλ στην Αδελαΐδα το 1994, που του έδωσε τον 1ο τίτλο.
• Η σύγκρουση με τον Βιλνέβ στη Χερέθ το 1997. Εκεί, εκτός από τον τίτλο, έχασε και μέρος της υπόληψής του.
• Το παρκάρισμα στις δοκιμές στη Ρασκάς στο Μονακό το 2006.
• Ο τρόπος που πάλευε το 2005, παρ’ ότι δεν είχε ανταγωνιστικό μονοθέσιο.
• Τα δάκρυα στη Μόντσα το 2000, όταν ισοφάρισε το ρεκόρ του Σένα (41 νίκες). Έκλαψε φορτισμένος και από το θάνατο ενός κριτή εκείνη την ημέρα. Χρόνια μετά, ο γιατρός της F1, Σιντ Ουότκινς, αποκάλυψε ότι, πηγαίνοντας προς τη συνέντευξη Τύπου, ο Σουμάχερ του είχε πει: «Βρες τη χήρα αυτού του ανθρώπου, θα φροντίσω να είναι οικονομικά εξασφαλισμένη στην υπόλοιπη ζωή της».
• Η προσφορά των 10 εκατ. δολαρίων στα θύματα του τσουνάμι.
• Η ανάδειξή του ως κορυφαίου αθλητή παγκοσμίως το 2001 και το 2004.
2002: Πανηγυρίζοντας την 150ή νίκη της Ferrari.
1991: Συζητά με τον Μπριατόρε μετά την έξοδό του στην 130R στη Σουζούκα.
1994: Χερέθ, χειραψία με τον Χιλ για μια καθαρή μάχη τίτλου.
1994: GP Ουγγαρίας με την Benetton στις δοκιμές.
1994: Πρωτομαγιά, Ίμολα με τον Σένα, λίγο πριν από το μοιραίο...
1995: Νικητής στο Μονακό, με 2ο τον Χιλ και 3ο τον Μπέργκερ.
1996: Σοβαρό ατύχημα, ελεύθερες δοκιμές, Παρασκευή στο Σπα.
1997: Χερέθ, τελικός, ο Βιλνέβ πλησιάζει...
1992: Βέλγιο, η πρώτη νίκη, θα ακολουθήσουν άλλες 90.
2006: Βραζιλία, τελευταίος αγώνας, αγκαλιά με τον Χάκινεν.
2006: Στο Γαλλικό GP πανηγυρίζει με το κλασικό του άλμα την 88η νίκη.
2006: Σε φιλανθρωπικό αγώνα στο Μονακό.
2009: Συγχαίροντας τον Ζαν Τοντ για την εκλογή του στη θέση του προέδρου της FIA.
2010: Στην αεροσήραγγα της Mercedes.
2010: Με τη γυναίκα του, Κορίνα, στην παρουσίαση της Mercedes F1.
2005: Με τη γυναίκα του στα βραβεία της FIA.
1999: Τραυματίστηκε στο πόδι σοβαρά στο Σίλβερστοουν.
2004: Σε δοκιμές εξέλιξης στη Μόντσα ζαλίστηκε έπειτα από ατύχημα.
2010: Βαλένθια, δοκιμές, σαν να μην πέρασε μια μέρα...
2001: Αναδεικνύεται αθλητής της χρονιάς, δεν έχει πάρει ποτέ πριν τέτοια διάκριση οδηγός.
1998: Μόντσα υπό βροχή, ακόμα μία νίκη...
1999: Μονακό ύστερα από ποδοσφαιρικό αγώνα με τους Αλεζί, Φισικέλα, Μπιάτζι.
1994: Μονακό, δεκαπέντε μέρες μετά το θάνατο του Σένα, ο μόνος που είχε κέφι...